Ο δήμος Θέρμης τίμησε τον εκλιπόντα, δωρητή του Δημοτικού Σχολείου Τριλόφου, Δημήτριο Ζουλφάκο

Εκδήλωση προς τιμήν του εκλιπόντος δωρητή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Τριλόφου, Δημήτριου Ζουλφάκου πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαΐου. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης και παρουσία της οικογένειας του εκλιπόντος, καθώς και σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής, έγινε η τελετή μετονομασίας του σχολείου σε «2ο Δημοτικό Σχολείο Τριλόφου Δημήτριος Ζουλφάκος». 

Μετά το τρισάγιο που τελέσθηκε στη μνήμη του, η διευθύντρια του σχολείου Αλεξάνδρα Αυγέρη τόνισε στην ομιλία της ότι «ο Δημήτρης, επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, είχε πάντα τη θετική διάθεση να προσφέρει στις ανάγκες του σχολείου με αξιοθαύμαστο τρόπο, ταπεινά και με μία μόνιμη άρνηση να βγαίνει αυτό του το έργο και η προσφορά στο φως. 

Επί προεδρίας του ήταν που εξοπλίστηκαν όλες οι αίθουσες με νέους υπολογιστές και βιντεοπροβολείς. Αργότερα αποφάσισε να δίνει, κι ενώ δεν ήταν πρόεδρος, ένα σταθερό, μεγάλο ποσό για την κάλυψη των αναγκών του σχολείου. Έτσι, σήμερα αν περπατήσει κανείς στο σχολείο μας, θα δει σε κάθε γωνιά το όνομά του, γιατί όλοι μας νιώθουμε ότι το σφράγισε με την αγάπη του και την προσφορά του». 

Η κ. Αυγέρη ανέφερε ότι «χάρη στον Δημήτρη η κάθε αίθουσα του σχολείου μας έχει τα δικά της γεωμετρικά όργανα και οι μεγάλες τάξεις όλα τα απαραίτητα υλικά για τα πειράματα Φυσικής.

Κάθε τάξη έχει το δικό της διαδραστικό πίνακα, ενώ διαθέτουμε χώρους αποθήκευσης των υλικών του σχολείου που εκείνος προνόησε, κλιματιστικά που αγόρασε ο ίδιος, ένα εκσυγχρονισμένο εργαστήριο πληροφορικής με 13 υπερσύγχρονους υπολογιστές, αλλά κυρίως διαθέτουμε πλέον χάρη στο Δημήτρη τη νέα μας βιβλιοθήκη που αποτελεί τον πιο αγαπημένο χώρο των παιδιών μας, όπου πραγματοποιούνται εξαιρετικά προγράμματα από την υπεύθυνη εκπαιδευτικό κ. Μαρχαβίλα που φέτος διοργάνωσε και την εβδομάδα παιδικού βιβλίου με μεγάλη επιτυχία. 

Με τις θετικές παρεμβάσεις του Δημήτρη το σχολείο μας τα τελευταία χρόνια είναι πλέον ένα σχολείο άριστα εξοπλισμένο με σύγχρονες υποδομές. Παρ’ όλες τις δύσκολες στιγμές που περνούσε ο Δημήτρης δε λησμόνησε ποτέ το σχολείο μας.



Δυστυχώς ο Δημήτρης Ζουλφάκος έφυγε νωρίς από τη ζωή και ακόμη και σήμερα που δεν είναι πια κοντά μας, άφησε παρακαταθήκη στη σύζυγό του Βάσω Κεμέρογλου να συνεχίσει το έργο του και να συνεχίσει να συνδράμει στις ανάγκες του σχολείου. Αυτός ήταν ο Δημήτρης. 

Ένας άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς, πάντα έτοιμος να βοηθήσει. Το ‘ευχαριστώ’ για όσα έκανε ο Δημήτρης φαντάζει φτωχό. Σκεφτήκαμε την ιδέα αυτή της προσθήκης του ονόματός του στο σχολείο μας γιατί του άξιζε πραγματικά. Και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, με τη βοήθεια του δημάρχου Θεόδωρου Παπαδόπουλου, του προϊσταμένου της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ. Κελεσίδη, του αντιδημάρχου Παιδείας Στυλιανού Αποστόλου και της προέδρου της πρωτοβάθμιας σχολικής Επιτροπής Ευαγγελίας Κούτρη καταφέραμε να πάρουμε την έγκριση του υπουργείου Παιδείας και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω και επίσημα ότι το σχολείο μας φέρει τιμητικά στην επωνυμία του, το όνομα του ανθρώπου που τόσο το αγάπησε και το στήριξε, του Δημήτριου Ζουλφάκου. 

Θα τον θυμόμαστε για πάντα όπως του άξιζε».



Ο αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Αποστόλου κατά το σύντομο χαιρετισμό του μίλησε για τον Άνθρωπο και προσωπικό του φίλο Δημήτρη Ζουλφάκο που προσέφερε απλόχερα και αυτό και μόνο γέμιζε την ψυχή του. 

Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον Δημήτρη ήταν τα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών και τον ευχαριστούμε για τη μεγάλη του προσφορά και την παρακαταθήκη που άφησε στη σύζυγο και τα παιδιά του, να αποτελούν σήμερα άξιοι συνεχιστές του έργου του στο σχολείο.

Η σύζυγος του Δημήτρη Ζουλφάκου, Βάσω, φανερά συγκινημένη ευχαρίστησε όλους για την τιμή στο πρόσωπο του Δημήτρη και επανέλαβε την επιθυμία του εκλιπόντος συζύγου της η προσφορά αγάπης προς το σχολείο να συνεχιστεί μέσω της οικογένειας.

Η εκδήλωση έκλεισε με ένα τραγούδι από τα παιδιά της 6ης τάξης, αφιερωμένο στον ευεργέτη Δημήτρη Ζουλφάκο, ενώ τα παιδιά της πρώτης τάξης ανάρτησαν το όνομά του με ειδικές καρτέλες που είχαν επιμεληθεί με τη βοήθεια των δασκάλων τους.