1978: Τα “ηλεκτρικά τρυπάνια” στα χέρια της Ασφάλειας
Τα «ηλεκτρικά τρυπάνια» ήταν ένα δίδυμο διαρρηκτών που για περισσότερο από δύο χρόνια είχε γίνει ο «εφιάλτης» δεκάδων επιχειρήσεων της Αθήνας. Από τα τέλη του 1975, όταν άρχισαν με «μικρές» δουλειές σε διαμερίσματα και εξοχικά σπίτια, έως τις 6 Φεβρουαρίου 1978 που συνελήφθησαν, είχαν καταφέρει να «ξαλαφρώσουν» περισσότερα από 30 χρηματοκιβώτια μεγάλων εταιρειών, τα οποία άνοιγαν με χαρακτηριστική άνεση, αποκομίζοντας οκτώ εκατομμύρια δραχμές, συνάλλαγμα και χρυσές λίρες.
Όμως, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, τους «έφαγε» η μεγάλη ζωή που έκαναν, με πολυτελή αυτοκίνητα, διασκέδαση, αλλά και… επενδύσεις σε ακίνητα! Έπεσαν στα χέρια των αστυνομικών, που τους παρακολουθούσαν και βρήκαν στο αυτοκίνητό τους όλα τα πειστήρια του εγκλήματος.
Ο 28χρονος Κωνσταντίνος Βήτας και ο 27χρονος Γιάννης Στεφανής ήταν κυριολεκτικά διαρρήκτες με… πατέντα! Είχαν κατασκευάσει ένα αθόρυβο ηλεκτρικό τρυπάνι με ενσωματωμένο μικροσκοπικό μοτέρ δικής τους έμπνευσης, με τη βοήθεια του οποίου χτυπούσαν με άνεση τα χρηματοκιβώτια των επιχειρήσεων που έβαζαν στο «μάτι».
Πιο δύσκολο φαινόταν γι’ αυτούς να «τρυπώσουν» στο στόχο τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, παρά να παραβιάσουν το χρηματοκιβώτιο.
Η δράση τους είχε γίνει «πονοκέφαλος» για τους αστυνομικούς της Ασφάλειας Προαστίων, καθώς η μία καταγγελία διαδεχόταν την άλλη. Η διαδρομή τους στον κόσμο της παρανομίας ξεκίνησε με διαρρήξεις σε σπίτια, αλλά στην πορεία την «αναβάθμισαν», μπαίνοντας σε βίλες και εξοχικές κατοικίες και αργότερα σε γνωστές επιχειρήσεις.
Ανάμεσα στα θύματά τους ήταν τα «Αεριούχα Ποτά Ήβη» στο Μαρούσι, απ’ όπου άρπαξαν 1.000.000 δραχμές και οι «Καφέδες Λουμίδη», με «λεία» 1.200.000 δραχμές.
Η μεγαλύτερη «δουλειά» ήταν η διάρρηξη στην επιχείρηση «Κλωσταί Πεταλούδα»,
στη λεωφόρο Κηφισού στο Αιγάλεω, στις 21 Νοεμβρίου 1977, απ’ όπου έφυγαν με 1.900.000 δραχμές.
Στις αρχές του 1978 έφτασε στην Ασφάλεια Προαστίων της Χωροφυλακής η πληροφορία ότι δύο νεαροί, παρά το γεγονός ότι δεν εργάζονταν, κυκλοφορούσαν με πολυτελή αυτοκίνητα και διασκέδαζαν σχεδόν καθημερινά σε νυχτερινά κέντρα, ξοδεύοντας πολλά χρήματα. Οι αστυνομικοί δεν άργησαν να τους εντοπίσουν και άρχισαν να τους παρακολουθούν.
Το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου τα «ηλεκτρικά τρυπάνια» ήταν έτοιμα για το επόμενο χτύπημα, σε μια επιχείρηση της λεωφόρου Καβάλας. Τα συμβατικά αυτοκίνητα ακροβολίστηκαν στους δρόμους της πιθανής διαφυγής και ετοιμάστηκαν για την επ’ αυτοφώρω σύλληψη. Όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει.
Το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου τα «ηλεκτρικά τρυπάνια» ήταν έτοιμα για το επόμενο χτύπημα, σε μια επιχείρηση της λεωφόρου Καβάλας. Τα συμβατικά αυτοκίνητα ακροβολίστηκαν στους δρόμους της πιθανής διαφυγής και ετοιμάστηκαν για την επ’ αυτοφώρω σύλληψη. Όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει.
Οι δύο νεαροί βγήκαν «φορτωμένοι» από την επιχείρηση και επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητό τους. Πριν κάνουν 100 μέτρα έγινε η επέμβαση των αστυνομικών. Το αυτοκίνητο ακινητοποιήθηκε και οι διαρρήκτες οδηγήθηκαν με χειροπέδες στο περιπολικό και από εκεί στα κεντρικά της Ασφάλειας.
Στην κατοχή τους βρέθηκαν δύο γεμάτα 38άρια περίστροφα, ενώ η έρευνα στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους αποκάλυψε τα εργαλεία της… δουλειάς: το ηλεκτρικό τρυπάνι με πολλά ανταλλακτικά και κατσαβίδια. Ακόμη, φανάρια για να βλέπουν στο σκοτάδι και γάντια για να μην αφήνουν αποτυπώματα.
Οι ίδιοι ομολόγησαν ότι ξεκίνησαν με «ψιλικατζίδικες» δουλειές, αλλά όσο «γλυκαίνονταν», τόσο προχωρούσαν σε πιο παράτολμα και ιδιαιτέρως κερδοφόρα χτυπήματα. Η μέθοδός τους ήταν πολύ απλή. Επέλεγαν το στόχο τους, τον παρακολουθούσαν επί 2-3 ημέρες για να δουν το ωράριο των εργαζομένων και τα μέτρα ασφαλείας στο κτίριο και την κατάλληλη στιγμή υλοποιούσαν το σχέδιό τους.
Οι ίδιοι ομολόγησαν ότι ξεκίνησαν με «ψιλικατζίδικες» δουλειές, αλλά όσο «γλυκαίνονταν», τόσο προχωρούσαν σε πιο παράτολμα και ιδιαιτέρως κερδοφόρα χτυπήματα. Η μέθοδός τους ήταν πολύ απλή. Επέλεγαν το στόχο τους, τον παρακολουθούσαν επί 2-3 ημέρες για να δουν το ωράριο των εργαζομένων και τα μέτρα ασφαλείας στο κτίριο και την κατάλληλη στιγμή υλοποιούσαν το σχέδιό τους.
Παραβίαζαν πόρτες, παράθυρα ή φεγγίτες που έβλεπαν σε «νεκρά» σημεία, όπου δεν θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτοί από τυχόν περαστικούς και έμπαιναν στο «ψητό». Από εκεί και πέρα αναλάμβαναν δράση τα ηλεκτρικά τρυπάνια. Η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι η «λεία» τους από τις συνολικά 39 διαρρήξεις χρηματοκιβωτίων που είχαν κάνει, ήταν 6.850.000 δραχμές σε μετρητά, επιταγές αξίας 1.150.000 δραχμών, 100.000 δραχμές σε ξένο συνάλλαγμα, 100 χρυσές λίρες, δέκα ξένα χρυσά νομίσματα, χρυσαφικά βάρους δύο κιλών, ρούχα και ηλεκτρικά είδη.
Σε τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις ο… ιδρώτας τους ήταν χωρίς αντίκρισμα, καθώς τα χρηματοκιβώτια περιείχαν μόνο έγγραφα. Εκτός από τη «μεγάλη» ζωή, οι δύο νεαροί είχαν επενδύσει σε ακίνητα, καθώς με τα χρήματα που είχαν αρπάξει είχαν αγοράσει οικόπεδα! Στην κατοχή τους βρέθηκαν 1.230.000 δραχμές, οι λίρες, τα ξένα νομίσματα και πολλά τιμαλφή, τα οποία επιστράφηκαν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.
Σε τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις ο… ιδρώτας τους ήταν χωρίς αντίκρισμα, καθώς τα χρηματοκιβώτια περιείχαν μόνο έγγραφα. Εκτός από τη «μεγάλη» ζωή, οι δύο νεαροί είχαν επενδύσει σε ακίνητα, καθώς με τα χρήματα που είχαν αρπάξει είχαν αγοράσει οικόπεδα! Στην κατοχή τους βρέθηκαν 1.230.000 δραχμές, οι λίρες, τα ξένα νομίσματα και πολλά τιμαλφή, τα οποία επιστράφηκαν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.
Οι δύο διαρρήκτες καταδικάστηκαν το Νοέμβριο του 1978 σε κάθειρξη 8,5 ετών ο καθένας.
Νίκος Τσέφλιος
astinomiko.gr
