Single ή σε μια «δύσκολη σχέση»; Τι από τα δύο είναι προτιμότερο; - THERMISnews.gr

Τελευταία Νέα:

Single ή σε μια «δύσκολη σχέση»; Τι από τα δύο είναι προτιμότερο;



Ακόμα και η καλύτερη σχέση μπορεί να έχει τις καλές της μέρες αλλά και τις λιγότερο τέλειες - Εσείς τι προτιμάτε, να είστε μόνοι ή να έχετε μια όχι «τέλεια» σχέση;

Μεταξύ των ζευγαριών υπάρχουν καθημερινά διάφορες αφορμές διαφωνίας που δε μπορούν να αποφευχθούν, ενώ ακόμα και η οργάνωση των διακοπών ή μια επέτειος αποτελεί αιτία τσακωμού. Με λίγα λόγια, οι σχέσεις είναι δύσκολες. 


Γιατί;

Σύμφωνα με την Mariacarolina Vacca και τους συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει τρεις τύπους τελειομανίας που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά μια ερωτική σχέση. 


Ο ένας είναι όταν υπάρχουν πολύ ισχυρά, μη ρεαλιστικά πρότυπα για το πώς πρέπει να είναι ο τέλειος σύντροφος. Στην περίπτωση που οι ερευνητές ορίζουν ως «απο-προσανατολισμένη τελειομανία», ο ένας σύντροφος αρχίζει να θυμώνει, να κυριαρχεί και να γίνεται εχθρικός απέναντι στον άλλο που βλέπει ότι δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα.

Αυτός ο τύπος έρχεται σε σύγκρουση με την αυτο-προσανατολισμένη τελειομανία, στην οποία ο ένας σύντροφος αξιολογεί αυστηρά τον εαυτό του όταν αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στα δικά του πρότυπα.

Ο τρίτος τύπος τελειομανίας είναι όταν κάποιος προσπαθεί να ανταποκριθεί σε μη ρεαλιστικά υψηλά πρότυπα, βάσει αυτών που πιστεύει ότι η κοινωνία περιμένει από εκείνον.

Σύμφωνα με το Μοντέλο Κοινωνικής Αποσύνδεσης (SDM) των Ιταλών συγγραφέων, είναι ο πρώτος τύπος τελειομανίας που μπορεί να σκοτώσει μια σχέση. Το Μοντέλο SDM υποστηρίζει ότι «η τελειομανία οδηγεί σε κοινωνική αποσύνδεση και απομόνωση, μέσω των επιπτώσεων της αυξημένης εχθρικότητας και της υπερευαισθησίας στην κριτική».

Για να εξετάσουν το ρόλο της τελειομανίας στη σχέση, οι Ιταλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο δείγματα 100 περίπου συμμετεχόντων το καθένα, οι οποίοι είτε ήταν single είτε σε σχέση, μέσης ηλικίας 20 ετών, με τους περισσότερους μεταξύ 20 και 40. 
Τα μέτρα αξιολόγησης της τελειομανίας προσαρμόσθηκαν στην προσωπική κατάσταση του κάθε συμμετέχοντα, με όσους δεν είχαν εκείνη τη στιγμή σύντροφο να καλούνται να απαντήσουν βάσει της πιο πρόσφατης σχέσης τους.

Όπως αποδείχθηκε, ένα άτομο που περιμένει από τον σύντροφό του να κάνει τα πάντα στην εντέλεια μπορεί να προκαλέσει ένταση στη σχέση. Η συμφωνία, δε, και με τις πέντε προτάσεις που περιέλαβαν οι επιστήμονες στην κλίμακα της προσανατολισμένης στον σύντροφο τελειομανίας (POP), χαρακτηρίστηκε ως «κόκκινη σημαία» για το μέλλον της εκάστοτε σχέσης.

Πράγματι, όπως αποκάλυψαν τα αποτελέσματα, εκτός από την ηλικία (τα μεγαλύτερα άτομα ήταν πιο πιθανό να βρίσκονται σε σχέση) η προσανατολισμένη στον σύντροφο τελειομανία ξεχώρισε ως παράγοντας-κλειδί για τις πιθανότητες ενός ατόμου να μην βρίσκεται σε σχέση.

Εξηγώντας τα ευρήματα, η Δρ. Vacca και οι συνεργάτες της σημειώνουν ότι, όπως προβλέπει το θεωρητικό μοντέλο, η προσανατολισμένη στον σύντροφο τελειομανία μπορεί να επηρεάζει την προσωπική κατάσταση λόγω των «παράλογων πεποιθήσεων αναφορικά με τη σχέση, όπως η τάση για κατηγορία και οι υπεραγχώδεις ανησυχίες».

Οι άνθρωποι με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να οδηγούν τους άλλους μακριά τους.


Ένας δεύτερος παράγοντας ίσως έχει να κάνει με την προσωπικότητα των ατόμων με αυξημένη προσανατολισμένη στον σύντροφο τελειομανία. Βιβλιογραφία βασισμένη σε προηγούμενες μελέτες υποδεικνύει ότι τα άτομα αυτά τείνουν να μην συμφωνούν εύκολα με τους άλλους, αλλά και να είναι συμπεριφορικά άκαμπτα. 


Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου, άνθρωποι που είναι τελειομανείς μπορεί να αποχωρήσουν από μία σχέση που φαίνεται να μην λειτουργεί. Έτσι, όχι μόνο έχουν περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλειφθούν από τον σύντροφό τους, αλλά να είναι και εκείνοι που φεύγουν όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Στο σημείο αυτό οι συγγραφείς επισημαίνουν πως υπήρξαν αρκετοί περιορισμοί στον σχεδιασμό της μελέτης, με τον βασικότερο να είναι πως τα άτομα εξετάστηκαν σε μία συγκεκριμένη στιγμή της ζωής τους, πράγμα που επιτρέπει μόνο τη χρήση συσχετισμών για την ανάλυση των δεδομένων.


 Επίσης, η φύση των ερωτηματολογίων σημαίνει πως οι άνθρωποι θα μπορούσαν να απαντήσουν με τρόπους που θα τους έκαναν να φαίνονται καλοί, ενώ, τέλος, οι συγγραφείς δεν αξιολόγησαν τους συμμετέχοντες που ήταν μόνοι και προτιμούσαν να είναι έτσι.

Συμπερασματικά, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το να είναι κάποιος ικανός να αποδεχτεί ότι ο σύντροφός του δεν είναι τέλειος μπορεί πράγματι να βοηθήσει τη σχέση του. 


Η μακροπρόθεσμη πλήρωση από τον εκάστοτε σύντροφο μπορεί να είναι ζήτημα αποδοχής του γεγονότος ότι ακόμα και η καλύτερη σχέση μπορεί να έχει τις καλές της μέρες αλλά και τις λιγότερο τέλειες.