Παγκόσμια Ημέρα Σοκολάτας, σήμερα - Ελβετική ή βελγική; – Ποιες οι διαφορές τους - THERMISnews.gr

Τελευταία Νέα:

Παγκόσμια Ημέρα Σοκολάτας, σήμερα - Ελβετική ή βελγική; – Ποιες οι διαφορές τους



 

Η 7η Ιουλίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια (ή Διεθνής) Ημέρα Σοκολάτας. Η καθιέρωση της ημερομηνίας, τέθηκε το 2015, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 465 χρόνων από τότε που η σοκολάτα εισήχθη στην Ευρώπη.



Το ταξίδι της σοκολάτας στον χρόνο ξεκινά γύρω στο 600 μ.Χ., εποχή κατά την οποία τα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα της φυλής των Μάγια, μεταβαίνουν από τη σημερινή Γουατεμάλα, στη Χερσόνησο Γιουκατάν (το σημερινό Μεξικό), μεταφέροντας στη νέα τους πατρίδα, εκτός των άλλων συνηθειών τους, και την καλλιέργεια του κακαόδενδρου, από το οποίο παράγεται η γνωστή γλυκιά αγαπημένη γεύση.



Τετρακόσια χρόνια μετά, γύρω στο 1000 μ.Χ, οι κόκκοι του κακάο αποκτούν τόσο μεγάλη αξία, που χρησιμοποιούνται πλέον αντί νομίσματος, εξυπηρετώντας τις διάφορες εμπορικές συναλλαγές. Δέκα κόκκοι κακάο ισοδυναμούσαν με την αξία ενός κουνελιού και με 100 κόκκους, μπορούσε κάποιον να αγοράσει έναν σκλάβο! Το 1200, η φορολογία των λαών που ήταν υποτελείς στους Αζτέκους πληρωνόταν σε κόκκους κακάο.

Μιλάμε βέβαια για μια εποχή, κατά την οποία η σοκολάτα ήταν διαδεδομένη με τη μορφή ενός ροφήματος, το choclatl, όπως το αποκαλούσαν οι Αζτέκοι, και όχι με τη σημερινή στερεή της μορφή. Το choclatl παρασκευαζόταν με τη τριβή των κόκκων κακάο ώσπου να γίνει σκόνη, στην οποίο προσέθεταν διάφορα άλλα μπαχαρικά και έπιναν το ρόφημα ζεστό.

Το 1502, με την ανακάλυψη της νέας ηπείρου, πρώτος ο Χριστόφορος Κολόμβος θα δοκιμάσει το παραδοσιακό ρόφημα και θα μεταφέρει μαζί του λίγους κόκκους κακάο. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1519, o Ισπανός εξερευνητής και κατακτητής του πολιτισμού των Αζτέκων, Ερνάν Κορτές (Hernán Cortés), θα εκτιμήσει την εμπορική αξία του κακάο και αφού μετατρέψει τους Αζτέκους σε σκλάβους του Στέμματος της Καστίλης, θα δημιουργήσει στην περιοχή τις πρώτες φυτείες κακαόδενδρων, στο όνομα των βασιλιάδων της Ισπανίας. Το 1528, μεταφέροντας τους πρώτους κόκκους κακάο στην Ισπανία, εισάγει στη χώρα το ρόφημα του choclatl και το 1585, το πρώτο εμπορεύσιμο φορτίο κακάο ξεφορτώνεται στη χώρα του.

Μέχρι το τέλος του 16ου αιώνα, το απολαυστικό ρόφημα κατακτά τη Βασιλική Αυλή της Ισπανίας και των ευγενών της Ισπανικής αριστοκρατίας, προσφέροντας απολαυστική ικανοποίηση στους ουρανίσκους των αριστοκρατικών τάξεων, ενώ το 1606, ο Φλωρεντιανός Αντόνιο Καρλέτι επισκέπτεται τη Γουατεμάλα, προκειμένου να καταγράψει όλη τη διαδικασία, από τη σπορά μέχρι το σερβίρισμα του ροφήματος. Στην Τοσκάνη, το ρόφημα αρχίζει να αλλάζει σταδιακά την παραδοσιακή του γεύση, που εμπλουτίζεται με την προσθήκη αρώματος γιασεμιού, βανίλιας και κανέλας, καθώς και ξύσματος από φλούδες κίτρου και λεμονιού.

Στη Γαλλία, το σοκολατένιο ρόφημα περνάει με τις προσμίξεις βασιλικών γάμων. Ο Λουδοβίκος ΙΓ’ της Γαλλίας παντρεύεται την πριγκίπισσα της Ισπανίας, Άννα την Αυστριακή. Η Ισπανίδα πριγκίπισσα, ως δώρο γάμου, του χαρίζει σοκολάτα συσκευασμένη σε ένα περίτεχνα διακοσμημένο σκάκι. 

Έκτοτε, η γεύση αρχίζει να εξαπλώνεται παντού, δημιουργώντας κυριολεκτικά μια σοκολατομανία, που οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου καταστήματος πώλησης σοκολάτας στη Μ. Βρετανία, το 1657, ενώ για πρώτη φορά σοκολάτα σε στερεά μορφή, παρασκεύασε το παραδοσιακό μαγαζί του Λονδίνου Ο Μύλος του Καφέ, το 1674, που παρουσίασε σοκολατένια ραβδάκια “αλά ισπανικά” και ένα γλύκισμα σοκολάτας σε συμπαγή μορφή.

Το 1693, απελευθερώνεται επίσημα το εμπόριο του κακάο και δημιουργείται μεγάλη ζήτηση, αποτελώντας ταυτόχρονα χρυσή ευκαιρία πλουτισμού για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που έσπευσαν να δημιουργήσουν αποικίες, σε μέρη όπου ευδοκιμούσαν κακαόδενδρα και ζαχαροκάλαμα.

Κατά τον 18ο αιώνα, η μαύρη σοκολάτα αρχίζει να χάνει την “σκληρή” της γεύση και να προσαρμόζεται στο εκλεπτυσμένο γούστο των Ευρωπαίων. Την τάση αυτή ακολούθησαν αντίστοιχα σκεύη, κυρίως φλιτζάνια για το σερβίρισμα του ροφήματος, που αρχικά εισάγονταν από την Ασία και γενικότερα, την Ανατολή. Αργότερα, οι διάσημες γαλλικές πορσελάνες Limoges κατασκεύασαν ολόκληρες σειρές, ειδικά για το σερβίρισμα της σοκολάτας.

Η Βιομηχανική Επανάσταση, στα μέσα του 18ου αιώνα, έχει επίδραση και στην πορεία της σοκολάτας, καθώς η χρήση των μηχανών δημιουργεί τη δυνατότητα φθηνής και μεγάλης παραγωγής. Το 1870, εμφανίζεται η πρώτη σοκολατοβιομηχανία στη Γαλλία και το 1828, ο χημικός Βαν Χούτεν (Van Houten) εφευρίσκει την πρώτη πρέσα διαχωρισμού του κακάο από το βούτυρο κακάο, με συνέπεια την παραγωγή ενός προϊόντος περισσότερο σταθερού και οικονομικού.



Το 1875, ο Ελβετός Ντανιέλ Πέτερ ενσωματώνει στη σοκολάτα αφυδατωμένο γάλα και παράγεται η πρώτη σοκολάτα γάλακτος. Η μετέπειτα συνεργασία του με τον Νεστλέ θα αποτελέσει τον πρόγονο της σοκολατοβιομηχανίας Nestle, βάζοντας έκτοτε την Ελβετία μεταξύ των μεγαλύτερων ονομάτων της σοκολάτας, παγκοσμίως και κάνοντας τη σοκολάτα ένα προϊόν φθηνό, που μπορεί να το απολαμβάνει ο καθένας.

Η σοκολάτα περιέχει ένα σύνολο αντιοξειδωτικών, που εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται από το μεταβολισμό του λίπους. Η κατανάλωσή της με μέτρο, συνεπάγεται μια σειρά από θετικά αποτελέσματα στο ανθρώπινο σώμα, κυρίως γύρω από τη βελτίωση της καρδιο – αγγειακής υγείας. 

Έχει αποδειχθεί, ότι η σοκολάτα μειώνει την αρτηριακή πίεση, ενώ βοηθά εξίσου στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Έχει επίσης συνδεθεί με την απελευθέρωση των ενδορφινών, γεγονός που εξηγεί γιατί είναι συνδεδεμένη με την ανύψωση της διάθεσης. Η σοκολάτα συχνά αναμιγνύεται με άλλα τρόφιμα, που ενισχύουν τη γεύση και μπορούν να βελτιώσουν την υγεία, όπως μέντα, πορτοκάλι, φιστίκια, αμύγδαλα, καρύδες κ.α.


Ελβετική ή βελγική; – Ποιες οι διαφορές τους

Λίγες είναι οι χώρες που είναι τόσο γνωστές για τη σοκολάτα τους, όσο το Βέλγιο και η Ελβετία.

Οι ελβετικές και βελγικές σοκολάτες, φημίζονται για την ποιότητά τους, παρόλο που σε καμία από αυτές τις χώρες δεν φυτρώνουν κακαόδεντρα. Οπότε, το όνομά τους στην παγκόσμια αγορά, έχε χτιστεί με θεμέλια την ανεπτυγμένη βιομηχανία τους πάνω στην παραγωγή σοκολάτας, αλλά και την επιτυχημένη τους στρατηγική σε θέματα μάρκετινγκ.

Όπως και να έχει, αυτές οι σοκολάτες έχουν και φήμη και αδιαμφισβήτητη ποιότητα. Όμως, αν και πολύ μπερδεύονται, ίδιες δεν είναι.


Ποιες είναι, λοιπόν, οι διαφορές τους;


Ελβετική σοκολάτα

Κύρια χαρακτηριστικά: Μπάρες φίνας σοκολάτας γάλακτος από ελβετικό γάλα, με απαλή υφή και ανεπαίσθητη πικράδα.

Πώς δημιουργήθηκε: Η δημιουργία της σημερινής ελβετικής σοκολάτας χρονολογείται πίσω στο 1819, στο Κορζίερ της Ελβετίας, από τον επιχειρηματία και «σοκολατιέρη», Φρανσουά Λουί Καγιέ, που ίδρυσε εκεί μια εταιρία παραγωγής σοκολάτας. Σήμερα, η Καγιέ, θεωρείται η παλαιότερη μάρκα ελβετικής σοκολάτας. Όμως, τα εύσημα για τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν την ελβετική σοκολάτα από τις υπόλοιπες, παίρνουν οι Ντάνιελ Πίτερ και Ρόντλολφ Λιντ.

Ο Πίτερ, άνοιξε το δικό του εργαστήριο στην πόλη Βεβέ της Ελβετίας το 1867. Το 1875, ήταν ο πρώτος που δημιούργησε μια ενιαία μπάρα σοκολάτας με ζαχαρούχο γάλα, από ένα κοντινό εργοστάσιο που ανήκε στον Ανρί Νεστλέ (ιδρυτή της Νεστλέ που όλοι ξέρουμε). 

Ο Λιντ, άνοιξε το δικό του εργαστήριο το 1879, στη Βέρνη. Εισήγαγε μία νέα τεχνική με την οποία θέρμαιναν τους κόκκους του κακάο κατά την άλεσή τους, ενώ μοίραζε ομοιόμορφα και το βούτυρο κακάο που προέκυπτε από τη διαδικασία. Αυτή η νέα τεχνική του τότε, είναι και υπεύθυνη για τη βελούδινη υφή της σοκολάτας που λιώνει στο στόμα, και μαζί με την προσθήκη του ζαχαρούχου γάλακτος, δημιούργησαν την Ελβετική σοκολάτα του σήμερα που τόσοι αγαπούν.


Βελγική σοκολάτα

Κύρια χαρακτηριστικά: Μαύρη σοκολάτα με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο. Πιο διαδεδομένη για πραλίνες και τρουφάκια.

Πώς δημιουργήθηκε: Οι παραγωγοί εμπνεύστηκαν από διάφορες γωνιές του κόσμου και γι’ αυτό και υπάρχουν πολλοί τύποι βελγικής σοκολάτας. Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για την ελβετική σοκολάτα, οι Βέλγοι παραγωγοί, είχαν δικές τους αποικίες στο εξωτερικό απ’ όπου προμηθεύονταν τους κόκκους για τις σοκολάτες τους. Η ιστορία τους ξεκινά τον 19ο αιώνα, από τις αποικίες τους στο Κονγκό.


Η βελγική σοκολάτα κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση το 1912 με τις πραλίνες, σοκολατάκια με σκληρό σοκολατένιο περίβλημα και κρεμώδη σοκολατένια γέμιση. Δημιουργός τους, ο Ζαν Νεούς, Ελβετός σοκολατοποιός που ζούσε στις Βρυξέλλες. Η φήμη της χώρας για τις σοκολάτες της άρχισε να μεγαλώνει με τα χρόνια και μέσω άλλων εταιριών, όπως οι Νεούς, Godiva και Leonidas, που έβρισκαν διαρκώς νέους τρόπους να διευρύνουν την ποικιλία τους σε πραλίνες τοπ ποιότητας, άλλα γλυκίσματα, τρουφάκια κλπ.