Λαογραφικός Χορευτικός Σύλλογος Βασιλικών: Οι ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ των Βασιλικών

Λαογραφικός Χορευτικός Σύλλογος Βασιλικών


ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ Βασιλικών

Αητός βαστάει την πέρδικα
επάνω στα φτερά του
και η πέρδικα ήταν βαριά
κι αητός ήταν πουλάκι.

Το Σάββατο του Λαζάρου τα μικρά κορίτσια στα Βασιλικά γίνονταν Λαζαρίνες και κρατώντας καλάθια στολισμένα με λουλούδια επισκέπτονταν συγγενικά και φιλικά σπίτια και τραγουδούσαν τα λαζαρίτικα τραγούδια. 

Τα τραγούδια διέφεραν από σπίτι σε σπίτι ανάλογα με το αν απευθύνονταν σε παντρεμένο ζευγάρι, σε γονείς με μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά, σε αρραβωνιασμένους ή ηλικιωμένους. 

Τα παιδιά γέμιζαν τα καλαθάκια τους με αυγά, γλυκίσματα ή και χρήματα.


«Μέσα σι τούτις τις αυλές
τις μαρμαρουστρουμένις
που διρμονίζουν τα φλουριά
και κοσκινίζουν τ’ άστρα
αυτά τα δερμονίσματα
εμάς να τα χαρίστε».


Για την ελεύθερη κοπέλα:
Κόρη στέκει στα κάγκελα
Κόρη ειν’ ακουμπισμένη
Τρέχει κι από τα χείλη της
Του μέλι και του ζάχαρ’
Του μέλι τρέχει στου καφχί
Κι ζάχαρ’ στου φιλτζάνι.


Μάνα που ‘χει τη λυγερή
την πρώτη θυγατέρα.
Προξενητάδες κι γαμπροί
νύφη για να την κάνει.
Είναι κι ένας γραμματικός
πολύ προικιό γυρεύει.
Θέλει αμπέλι τρουγυρστό
χωράφι με του στάχυ.


Μάνα που ‘χει τη λυγερή
την πρώτη θυγατέρα.
Στα σύννεφα την έκρυβει
να μην την αβασκάνουν.
Και σκόρπισε του σύννιφου
κι φάνηκε του μάτι τσ’.
Του μάτι τσ’ ήταν σαν ιλιά
του φρύδι τσ’ σα γαϊτάνι.


Για τα μωρά:
Κοιμάτει τ’ αρχοντόπουλο
μες τη χρυσή την κούνια
πέντε Βαΐτσις του κουνούν
και τρεις του παραστέκουν.


Παπάς κοιμάτει στο θρονί
μ’ η παπαδιά του λέει
σήκου παπά μου δέσποτα
και μη βαριά κοιμάσει
τα μουναστήρια σήμαιναν
κι οι ‘κλησιές διαβάζουν
κι τα γραμματικούδια σου
ψάλλουν του κυρ ηλέησουν.

Δείτε ακόμη:

Τα έθιμα του Σαββάτου του Λαζάρου και της Κυριακής των Βαΐων