Τι πρέπει να κάνει η Ελλαδα με το σήμα για τα Μακεδονικά προϊόντα ;

Η καλαίσθητη και λειτουργική εικαστικά προσέγγιση που έγινε για το σήμα θα δικαιωθεί μόνο εάν αξιοποιηθεί παραγωγικά και δημιουργικά.

Το πιο γνωστό σήμα στον κόσμο –πιο αναγνωρίσιμο ακόμη και από την αστερόεσσα των ΗΠΑ ή το σφυροδρέπανο των κομμουνιστικών κομμάτων του πρώην και νυν ανατολικού μπλοκ- είναι το σήμα της Coca Cola, με την καλλιγραφική γραφή σε κόκκινο –κυρίως- φόντο, αλλά τελευταία και σε μαύρο και σε πράσινο. 

Πρόκειται για σήμα που από μόνο του αξίζει πολλά, καθώς βρίσκεται παντού. Από τα μικρότερα χωριά της Νιγηρίας στα βάθη της Αφρικής, μέχρι τα κολχόζ της Ρωσίας στα πέρατα της Σιβηρίας, στη μέση της στέπας και του πουθενά. 

Η αμερικανική εταιρεία που εδρεύει στην Ατλάντα, και συνιστά τον ορισμό της πολυεθνικής, επένδυσε χρόνο, χρήμα και ενέργεια πάνω σε ένα λογότυπο που τη δικαίωσε. Το μυστικό –αν μπορεί κανείς να μιλήσει για μυστικό- είναι, αφενός η διάρκεια, καθώς το σήμα αντέχει πολλές δεκαετίες σχεδόν απαράλλαχτο και μάλλον κανείς καταναλωτής δεν μπορεί να φανταστεί το συγκεκριμένο αναψυκτικό με διαφορετική εικαστική υπογραφή, και αφετέρου, η διεισδυτικότητα, αφού υπάρχει παντού, από τη μεγαλύτερη μέχρι τη μικρότερη αγορά του κόσμου. 

Από τα πιο κεντρικά σημεία των μητροπόλεων της γης, μέχρι τα μικρά χωριουδάκια στην άκρη του κόσμου. Το σήμα της Coca Cola βρίσκονταν αναρτημένο στα βάθη των φτωχότερων κρατών του πλανήτη, όπου η κατανάλωση δεν ήταν ούτε μεγάλη, ούτε καθοριστική για τα μεγέθη της, σε πολλές περιπτώσεις πριν καν φτάσουν μέχρι εκεί το ηλεκτρικό ρεύμα και το τηλέφωνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι πιο… προχωρημένοι έκαναν λόγο γιο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής και ίσως να μην είχαν άδικο.

Με αυτό το δεδομένο η δουλειά που οφείλει από εδώ και στο εξής να κάνει η χώρα μας για το σήμα των μακεδονικών προϊόντων είναι μεγάλη. Πρέπει να είναι επίμονη και συστηματική, διότι η επιτυχία του σήματος που παρουσιάστηκε την Πέμπτη παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη θα κριθεί από τη χρήση του. 

Εννοείται ότι πρόκειται για μια καλαίσθητη και λειτουργική εικαστικά προσέγγιση, που, όμως, θα δικαιωθεί μόνο εάν αξιοποιηθεί παραγωγικά και δημιουργικά. Αυτό σημαίνει ότι ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων – ΣΕΒΕ, ο φορέας που «έτρεξε» τις εξελίξεις και πύκνωσε το χρόνο δημιουργίας του σήματος, θα πρέπει να φροντίσει να φτάσει και στην πιο μικρή εξωστρεφή επιχείρηση της Βορείου Ελλάδος. Ακόμη και στις εταιρείες που πουλάνε αποκλειστικά εντός των συνόρων, αλλά και τα μαγαζιά στη Μακεδονία, τη Θράκη, την Ήπειρο. 

Κι αυτό διότι η «μάχη» των εμπορικών σημάτων μπορεί να δίνεται στις διεθνείς αγορές, αλλά η Βόρεια Ελλάδα –και η Ελλάδα γενικότερα- υποδέχονται κάθε χρόνο πάνω από 30 εκατ. ξένους επισκέπτες, οι οποίοι καλό είναι να το βλέπουν, ώστε να το εμπεδώσουν. 

Σε αυτή την προσπάθεια ο ΣΕΒΕ οφείλει να πιέσει τις επιχειρήσεις της περιοχής να το χρησιμοποιήσουν, κάτι που –σύμφωνα με εκτιμήσεις ανθρώπων της αγοράς- δεν είναι αυτονόητο. Συμπαραστάτης στην προσπάθεια του ΣΕΒΕ, αναμένεται να είναι το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και αυτό δεν είναι αυτονόητο, πρέπει να αποδειχθεί. Ο διπλωματικός βραχίονας του κράτους με το κύρος του μπορεί να επηρεάσει θετικά τις επιχειρήσεις. 

Επιπροσθέτως είναι μια ευκαιρία η Ελλάδα να εμφανιστεί συντεταγμένη –έστω για πρώτη φορά- σε ένα ζήτημα που αφορά την εξωστρέφεια της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Η οργάνωση πρέπει να ξεκινήσει από το εσωτερικό της χώρας, ώστε πρώτοι οι Έλληνες επιχειρηματίες του Βορρά να νιώσουν ότι συμμετέχουν σε μία δράση που αφορά μεν τη δουλειά τους, αλλά ταυτόχρονα έχει ευρύτερη σημασία, καθώς είναι θετική για την εθνική οικονομία και –ακόμη περισσότερο- για ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής.

Στη χώρα μας, παρά το ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες ευρώ, Ευρωζώνης, Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.- ο αυτοσχεδιασμός εξακολουθεί να υπερισχύει της στρατηγικής. Πρόκειται για κακή λειτουργία, που γίνεται ακόμη πιο αναποτελεσματική στον σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι περιπέτειες της χώρας έχουν διαβρώσει σημαντικά το κύρος της στα οικονομικά και επιχειρηματικά κέντρα της Γης. 

Δεν είναι τυχαίο ότι η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί ξεχωριστό κεφάλαιο του έργου της το rebranding της Ελλάδας στον κόσμο. Κατά κάποιον τρόπο, όμως, η συγκυρία βολεύει. Η προώθηση του σήματος των μακεδονικών προϊόντων μπορεί να συνδυαστεί συμπληρωματικά σε δράσεις του rebranding. Ή να αποτελέσει μέρος του rebranding. Αρκεί το σήμα με το «Μ» το κεφαλαίο, για το οποίο πρώτη η Voria.gr έδωσε λεπτομέρειες, να το αγκαλιάσουν οι βορειοελλαδίτες και να μην καταλήξει να ξεχαστεί μετά από λίγο καιρό. 

Στη Θεσσαλονίκη το κακό παράδειγμα υπάρχει: Η πολύχρωμη και φωτεινή καρδιά, που δημιουργήθηκε από τον Οργανισμό Τουριστικής Προώθησης και Μάρκετινγκ για να συμβολίζει την τουριστική Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ και μια δεκαετία περίπου παραμένει σε περιορισμένη χρήση, αφού κανείς δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά. 

Πηγή