Μία ελληνική εφεύρεση που ανιχνεύει τα νοθευμένα ποτά παραμένει στα αζήτητα - THERMISnews.gr

Τελευταία Νέα:

Μία ελληνική εφεύρεση που ανιχνεύει τα νοθευμένα ποτά παραμένει στα αζήτητα


της Εύας Κακλειδάκη*.

Ο Ραφαήλ Κουρμουλάκης τις τελευταίες μέρες έχει τραβήξει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του με την εφεύρεσή του, ένα μικροσκοπικό τεστ σε μέγεθος σπιρτόκουτου, που εντοπίζει τα νοθευμένα ποτά.




Ένας χρόνος συνεχούς σκληρής δουλειάς, τα αμέτρητα ξενύχτια και τα χρήματα που επένδυσε, έπιασαν τελικά τόπο. Η χαρά του απεριόριστη και η περηφάνια των δικών του ανθρώπων μεγάλη. Χαρά, που από τη στιγμή που αποφάσισε να νομιμοποιήσει το τεστ, εξασφαλίζοντας τη νόμιμη άδεια, αντικαταστάθηκε από απογοήτευση. Από τη μια οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες και από την άλλη η κωλυσιεργία των υπευθύνων δεν του επέτρεψαν μέχρι αυτή τη στιγμή να αποκτήσει την πολυπόθητη άδεια, που απαιτείται για την κυκλοφορία του τεστ στο εμπόριο.


Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τον Ραφαήλ από μικρό παιδί θα τον χαρακτήριζε κανείς “τρελό επιστήμονα”, μιας που το να κάνει πειράματα ήταν το αγαπημένο του παιχνίδι. Καθ’ όλη την μαθητική του πορεία, τόσο στο ιδιωτικό σχολείο όσο και στο δημόσιο, τα πειράματα στο εργαστήριο ήταν η καλύτερη ώρα του. Το «μικρόβιο» για νέες ανακαλύψεις τον οδήγησε στο να επιλέξει να σπουδάσει Χημικός Μηχανικός, στο Πολυτεχνείο της Πάτρας. Οι σπουδές απαιτητικές και οι δυσκολίες που συνάντησε πολλές, καθώς κάποιοι σοβαροί λόγοι υγείας, αλλά και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η οικογένειά του, τον οδήγησαν στο να κάνει παύση της ακαδημαϊκής του πορείας για έναν χρόνο.


Ωστόσο, όλα αυτά δεν τον λύγισαν και ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Άλλωστε, όπως ο ίδιος υποστηρίζει,


Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι τόσο για να σου παρέχει τις γνώσεις όσο για να σε μαθαίνει να σκέφτεσαι. Με την εισαγωγή σου σε αυτό, σου παρέχονται κάποια βιβλία, ενώ παράλληλα σου προσφέρει και μία τεράστια βιβλιοθήκη. Στα εργαστήρια, τα οποία είναι υποχρεωτικά, βλέπεις με ποιον τρόπο δουλεύουμε, πώς ψάχνουμε. Αλλά και με τη διπλωματική, η οποία έχει ερευνητικό κομμάτι, καλείσαι να βγάλεις κάποια συμπεράσματα. Με λίγα λόγια θεωρώ ότι το πανεπιστήμιο σου βάζει το… μικρόβιο.


Μία μέρα, που είχε βγει σε μπαρ της Πάτρας για να διασκεδάσει, ήπιε μισό ποτήρι βότκα πορτοκάλι. Την επόμενη μέρα το απόγευμα άρχισε να νιώθει έντονη ζαλάδα και τα μάτια του έβλεπαν θολά. Τότε, συνειδητοποίησε ότι το ποτό του ήταν νοθευμένο. Αυτό το περιστατικό τον έκανε να αρχίσει να σκέφτεται ότι θα πρέπει να δημιουργήσει ένα τεστ, το οποίο να εντοπίζει τα νοθευμένα ποτά, τα γνωστά και ως “μπόμπες”. Κλείστηκε τότε στο δωμάτιό του και ξεκίνησε τη δουλειά. “Επί ένα χρόνο ασχολούμουν με τη συγκεκριμένη εφεύρεση μέρα και νύχτα. Αρχικά, ξεκίνησα από μελέτη στον υπολογιστή”, μας είπε. “Διάβασα όλη την σχετική βιβλιογραφία, όλη τη χημεία του θέματος. Όλα τα μαθήματα, που είχαμε διδαχθεί στο Πολυτεχνείο και μπορούσαν να με βοηθήσουν. Στη συνέχεια έκανα προσομοιώσεις στον υπολογιστή και στην τελική φάση έκανα πειράματα σε αντιδραστήρα 300ml κι εκεί μου έβγαιναν. Μόλις πήγαινα να εφαρμόσω το πείραμα σε μικρότερο δοκιμαστικό σωλήνα, δεν έβγαινε. Δοκίμασα τα πάντα αλλά τίποτα.


Όπως αντιλαμβάνεστε δεν μπορούσα να το πουλήσω για τεστ, ένα προϊόν με αντιδραστήρα 300ml. Εγώ ήθελα 5ml από το ποτό για να χωρά στην τσέπη. Ήθελα να το κάνω σε μέγεθος σπιρτόκουτου, προκειμένου να έχει φορητότητα. Έπειτα εγκατέλειψα τα διαλύματα κι άρχισα να δοκιμάζω με υλικά, μέχρι που πέτυχα την αντίδραση. Μετά συνεργάστηκα με μια φαρμακοβιομηχανία και βελτιστοποιήσαμε τη διαδικασία αρκετά”, είπε.


Μόλις κατάφερε το μέχρι πρότινος ακατόρθωτο, το αίσθημα της ικανοποίησης του ήταν μεγάλο. “Δεν πίστεψα ότι είμαι και ο Μπιλ Γκέιτς, αλλά ένιωσα ότι κατάφερα αυτό που προσπαθούσα επί ένα χρόνο. Οι πρώτοι που έμαθαν για την υλοποίηση της εφεύρεσής του ήταν οι γονείς του, οι οποίοι αν και δε γνώριζαν από χημεία, έβλεπαν το παιδί τους να προσπαθεί μερόνυχτα μέχρι να τα καταφέρει.


Η εφεύρεσή του, που αποτελεί παγκόσμια πατέντα, αν και φαίνεται απλή, δεν είναι. “Το τεστ διαθέτει δύο συζευγμένα φιαλίδια. Το ένα από αυτά είναι και ο αντιδραστήρας, στον οποίο βάζουμε το δείγμα. Η αρχική ιδέα που είχα ήταν ο αντιδραστήρας να κρατά όλα τα συστατικά υγρά εκτός από τη μεθανόλη, που είναι ο ένοχος της νοθείας και την κάνει αέριο διοξείδιο του άνθρακα”, μας ανέφερε.


Μόλις ολοκληρώθηκε το τεστ, ξεκίνησε ο Γολγοθάς για τον Ραφαήλ: “Τηλεφώνησα σε πολλές φαρμακοβιομηχανίες και τους έστειλα και ένα ενημερωτικό e-mail για το προϊόν. Οι μισές απάντησαν ότι δεν παράγουν τέτοια προϊόντα. Μία ενδιαφέρθηκε, καθώς το βρήκε πολύ καλό και είπαμε να συνεργαστούμε. Αρχίσανε τα πειράματα και έγιναν κάποιες βελτιοποιήσεις του τεστ. Δηλαδή πιάσαμε 100% επαναληψιμότητα. Αληθές αποτέλεσμα σε κάθε χρήση. Τα πειράματα πήγαιναν πάρα πολύ καλά. Ήθελαν όμως άδεια την οποία δεν τη χορήγησε κανείς. Ούτε τα υπουργεία, ούτε ο ΕΟΦ”, μας εξήγησε.


Αρχικά, ο Ραφαήλ κατέθεσε όλα τα απαιτούμενα χαρτιά, προκειμένου να πάρει την πολυπόθητη άδεια κυκλοφορίας του προϊόντος από τον Ε.Ο.Φ. “Τους πήρε 3 μήνες για να γράψουν μία σελίδα και να μας πουν ότι τελικά είναι αναρμόδιοι”, μας επισήμανε και συνέχισε λέγοντας “Μετά από αυτό εκλήθη η κυβέρνηση να περάσει μία τροπολογία, ώστε να νομιμοποιηθεί το τεστ, γιατί προστατεύει την ανθρώπινη υγεία και αποφέρει στο κράτος χρήματα, και δεν το έκανε, γιατί πολύ απλά βαριόντουσαν. Μετά από όλη αυτή την Οδύσσεια τα “σπάσαμε” και με την εταιρεία”.


Η δικαιολογία για την ελληνική κυβέρνηση ανύπαρκτη, η αγανάκτηση του Ραφήλ μεγάλη:


Η κυβέρνηση πρέπει να διαλέξει αν θέλει να είναι με τη νομιμότητα ή με το παρακράτος. Από το 2009 μέχρι σήμερα τα ποτά έχουν ακριβύνει πάρα πολύ. Έχουν φτάσει να πωλούνται στη διπλάσια τιμή. Πώς μπορούν και πουλούν το ποτό 3 ευρώ στα νησιά; Στη Ζάκυνθο είχε τυφλωθεί η Αγγλίδα από νοθευμένο ποτό. Τώρα πού είναι η “Αγία” Τρόικα να το επιβάλλει; Αν είχαμε σοβαρή κυβέρνηση, θα έλεγε “Παιδιά επενδύστε κι εγώ θα σας διευκολύνω είτε περνώντας μία τροπολογία για να βγει το προϊόν στην αγορά είτε δίνοντάς μας μία επιδότηση 1-2 εκατομμύρια, από τη στιγμή που θα βγάλουν 100 εκατομμύρια.


Την ώρα που χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες πανεπιστημιακού επιπέδου αναζητούν τις τύχες τους σε χώρες του εξωτερικού, ο Ραφαήλ παραμένει εδώ κι επιμένει σε πείσμα των καιρών. “Είναι πολύ ψυχοφθόρο αυτό για εμένα. Κι έχω μπει μέχρι αυτή τη στιγμή 5 χιλιάδες ευρώ μέσα. Νιώθω αρκετά άσχημα από όλο αυτό που συμβαίνει, αλλά δεν το βάζω κάτω. Μέχρι σήμερα δεν έχει έλθει μία αξιόλογη επενδυτική πρόταση. Είναι που τους κόφτει να μείνουν τα νέα μυαλά εδώ ή να φέρουν επενδύσεις. Mε προσέγγισαν κάποιοι επιχειρηματίες μεσαίου επιπέδου, αλλά δεν είναι και πολύ θετικοί. Άλλος επιχειρηματίας μου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό. Μου είπε ότι μόνο έξω μπορεί να γίνει η επένδυση. Έλληνες είναι αλλά αρνούνται να επενδύσουν στην Ελλάδα, γιατί οι φόροι είναι πολύ υψηλοί. Ο ένας μάλιστα μου είπε ότι μόνο στη Ρουμανία μπορούμε να φτιάξουμε το προϊόν και ο άλλος μου πρότεινε την Παραγουάη”.


Όλες οι μέχρι τώρα επαφές του με επιχειρηματίες, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, έχουν πέσει στο κενό. “Αυτό που ψάχνω είναι έναν επιχειρηματία οραματιστή. Να φανταστεί ότι αυτό το τεστ θα μπορεί να βρίσκεται σε κάθε φαρμακείο, σε ολόκληρο τον κόσμο και να έχει ως αγοραστές τα κράτη. Ξέρετε, το πρόβλημα με τη νοθεία των ποτών δεν είναι μόνο ελληνικό, όλα τα κράτη το αντιμετωπίζουν.”


Όταν μίλησε με έναν καθηγητή του από το πανεπιστήμιο του είπε ότι θα μπορούσαν να βγάλουν μία ανακοίνωση, αλλά τον συμβούλεψε να μην το κάνει, καθώς το πανεπιστήμιο είναι πολύ βραδυκίνητο και μπορεί να χρειαστεί ακόμη και έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να συσκεφθούν όλες οι επιτροπές.


Ο νεαρός επιστήμονας, παρά τις δυσκολίες και τα δεκάδες εμπόδια που αντιμετωπίζει, δε σκέφτηκε ούτε ένα λεπτό να τα παρατήσει. Και το ίδιο προτρέπει τους νέους, που θέλουν να επενδύσουν χρόνο και χρήμα στο να φτιάξουν κάτι καινοτόμο. “Αν βρίσκουν τοίχο, να μην τα παρατούν. Να μη μένουν με σταυρωμένα χέρια, αλλά να διεκδικούν. Όταν δε διεκδικούμε αφήνουμε χώρο στην κάθε κυβέρνηση να μας συμπιέζει κι άλλο. Εγώ δε θέλω να γίνω πρωθυπουργός, το μόνο που επιθυμώ είναι να κάνω τη δουλειά μου και να έχω αναγνώριση”.


Ο Ραφαήλ, παρόλο που ξεχωρίζει για τις επιστημονικές του ανησυχίες, είναι ένα παιδί της γενιάς του που αγαπά τα ταξίδια, βλέπει μανιωδώς κοινωνικές ταινίες και τρελαίνεται να οδηγεί στους επαρχιακούς ελληνικούς δρόμους. Επιζητά την ευτυχία σε μικρά καθημερινά πράγματα. Ενώ δε δίστασε να μας εξομολογηθεί πώς φαντάζεται τον εαυτό του μετά από δέκα χρόνια “Ένα από τα σχέδιά μου είναι να καταφέρω να αγοράσω ένα εξοχικό στον Σχοινιά, δίπλα στη θάλασσα, για να πηγαίνω τα καλοκαίρια. Άλλωστε πιστεύω ότι εκτός από αυτό που είπε ο Αϊνστάιν ότι “η ευτυχία βρίσκεται σε ένα γαλήνιο μυαλό”, εγώ θα πω ότι η ευτυχία βρίσκεται στην αγάπη”.

__________________________________________

Εύα Κακλειδάκη

Με λένε Εύα και είμαι καλά... 
Έχω πτυχίο Κοινωνιολογίας και μεταπτυχιακό στις ανθρωπιστικές σπουδές - λίγο οξύμωρο στην αμοραλιστική εποχή μας. Σπούδασα στο δημοσιογραφικό Εργαστήρι και εργάζομαι ως δημοσιογράφος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το φόρτε μου οι συνεντεύξεις προσωπικοτήτων...